Takayama

Vandaag 2 kadootjes gekregen en een prijs gewonnen.

Van Mary, reisgenoot, vanmorgen een appel gekregen. Dat is heel lief, want appels zijn hier schaars, dus duur.  Bijna 2 euro voor 1 appel. Die zijn dan ook, oh oh verspilling!, per stuk verpakt in een  zakje. (Zal wel weer voor de hygiëne zijn.) Ze had er een paar op de kop weten te tikken, de laatste 3 in die winkel, en ik kreeg er eentje kado. Super lief!

Vervolgens in de trein, van een paar Japanse dames, iets waarvan ik geen idee heb wat het is. Iets zachts, licht zoets, zij aten het als toetje. In de lange afstandstreinen mag je namelijk wél eten. Ze zagen dat ik geïnteresseerd naar hun eten zat te kijken. Toen begonnen ze tegen me te babbelen, wat ik uiteraard niet verstond, mijn Japans is nog niet helemaal op orde, en kreeg ik iets op een papiertje geserveerd. Gelukkig was het lekker, want onbeleefd zijn is dan ook weer zo wat. Iets vies heb ik hier trouwens nog niet op. De spullen zijn sowieso van hoge kwaliteit. Zelfs de Japanse 'M&M's (noem ik ze maar even voor het gemak, maar is een belediging voor die heerlijke dingen) lijken hier wel Belgische pralines. Goede kwaliteit chocola. Nooit meer M&M's!!! Help het me onthouden 😉

En mijn prijsie heb ik gegrabbeld. 😂 Echt waar! Bij de 7 eleven kreeg ik na het afrekenen een grabbelton met 2 gaten voorgeschoteld. Wie voor meer dan 700 yen besteedt, mag grabbelen. Ik had voor ontbijt en lunch onderweg voor 803 yen gekocht (EUR 6,40). Ja, je kunt hier best goedkoop leven! Eten is helemaal niet zo duur (behalve fruit dan). Afijn, 2 keuzes in de grabbelbox: links Alcohol, rechts Non-Alcohol. Een keer raden....

En daar is ie: 

De Japanse breezer van 4%

Het is bijna de rubriek eigen(aardigheden) geworden, maar die komt zo meteen nog. 

Nee, vandaag was gewoon een fijne dag. Mooie treinreis door het groene berglandschap van 3,5 uur in totaal naar Takayama, een rustig klein plaatsje met een heel oud, toeristisch straatje. Het ligt mooi tussen de bergen (in een keteldal - Zie Wikipedia), waarvan sommigen met besneeuwde toppen. Nog steeds prima weertje met 24 graden.  

Hier wordt van oudsher Sake gebrouwen. 

De foto's spreken voor zich. Binnen een dag heb je hier alles wel gezien. Dus morgen meteen weer door naar Matsumoto. Gelukkig maken we regelmatig gebruik van bagagevervoer. Dus mijn grote tas (en koffers van de anderen)  is al vooruit gestuurd. Alleen kleine rugzak te verkassen dus. Goed geregeld!

Uitzicht vanaf de brug in de stad

Plattegrond van de stad 

Heerlijke soep met berggroenten

En een prachtig klein lepeltje voor de kruiden. (Ik hou daar van)

Muurbloempje onderweg 😉

Uitzicht op de stad in het dal vanaf wandeling

Het oude straatje, je ziet het vooral aan de drukte...

2 x per jaar is hier een Float Festival (Staat sinds kort op de Unesco lijst)  Die wagens staan opgeslagen en kun je bekijken. Ze zijn zó zwaar dat 30 man om de 10 minuten moet stoppen met tillen (of duwen en trekken voor degene met wielen). Is voor groot deel van metaal gemaakt.

Japanse miniworld. Ik wil ook zo'n bouwpakket!