Van Priština naar Niš
Vanmorgen vroeg vertrokken uit Pristina, waar zelfs de kinderen gescheiden naar school gaan. Want er wonen ook nog steeds Serviërs in Kosovo. Er zijn wijken waar maar 1 school is en dus verschillende tijdstippen voor de twee groepen kinderen. Dat schijnt nu wel hier en daar te worden opgeheven, maar nog maar mondjesmaat. Terwijl kinderen altijd gewoon met elkaar spelen, ongeacht taal, kleur of afkomst. Bleef iedereen maar kind wat dat betreft.
Er is een gezegde in Kosovo. In het Nederlands vertaald: 'politiek is een hoer.'
Nog wat andere weetjes over Kosovo: in de zomer komen veel gevluchte/geëmigreerde Kosovaren vanuit de wereld terug naar Pristina om te trouwen. Op iedere hoek is dan ook wel een bruidsjurken boetiek te vinden. Ook tandheelkundige klinieken zie je in Kosovo heel veel. Je kunt hier je gebit vrij goedkoop laten restaureren en daar wordt vanuit de hele wereld gebruik van gemaakt. Geen idee waarom daar...zoeken we op.
Via een geinig gebied met een natuurverschijnsel van steen (waar Gaudi zijn idee voor de Sagrada Familia vandaan had kunnen hebben) lekker vroeg in de middag in Niš (met 'v' op de S, dus spreek uit: niesje) aangekomen.
Het is een aangename 28 graden met een zacht briesje.
Er stond een bezoek aan een concentratiekamp op het middagprogramma. En een toren met schedels. Nou ik heb vaker zoiets bezocht (weet je nog Ser: Terezienstadt en Cambodja). En heb geen zin in die sfeer nu.
Ik sla dus over en neem liever de tijd voor de stad en een pilsje in het park.
Eind van de middag kreeg ik een appje van Rachel of ik zin had om met haar en Roza mee de stad in te gaan, wijntje drinken en eten. Dat was weer erg gezellig.
Morgen een busrit van 3 uur terug naar Belgrado en dan is dit avontuur bijna weer voorbij.
Heb genoten van je verhalen en foto’s.
Hier zal je nog veel aan terugdenken volgens mij.
Nu nog even genieten in Belgrado!
En een hele goede terugreis gewenst 😘